Αν μπορεις έλα και ΠΙΑΣΕ ΜΕ...

Το Νέο Έτος, ευχές, χαρές, φώτα, γλέντι, καταναλωτισμός, όλα ένα ψέμα!!

Η Πόλη του Φωτός έδωσε λάμψη ακόμα και στις καρδιές μας...το μέρος έφερνε τους πάντες πιο κοντά...μεγάλα λόγια, ζεστές αγκαλιές,σαμπάνια,στοργή...όλα ένα ψέμα!! Η επιστροφή στην καθημερινότητα απότομη...ενώ είχε φανεί η ελπίδα της αλλαγής...το έντονο συναίσθημα έπνιξε και φόβισε αυτό που για πρώτη φορά θεωρούσα τόσο γλυκό, τόσο όμορφο, τόσο αληθινό. Το δικό μου Εμείς φόβιζε το Εγώ του άλλου....υπήρχαν κινήσεις και λόγια από μέρους του, κάτι που με αποπροσανατόλισε πλήρως. Αντιλαμβανόμουν πως έδινα πολλά αλλά δεν απαιτούσα τα ίδια...έτσι λεν πως είναι ο έρωτας και το πίστεψα και αυτό...

Μετά τις γιορτές ήλπιζα ότι άλλαξαν πολλά...πόσο έξω έπεσα. Όταν είδα πως πάλι το δικό του Εμείς δεν εμπεριείχε εμένα αλλά τον κολλητό του και πως δεν υπήρχε ούτε τώρα συναίσθημα είπα να ρισκάρω....σαν το τραγούδι της Τσαλιγοπούλου, βρήκα το κουράγιο και την αφορμή να πω να μην συνεχίσει άλλο...ήθελα απλά ένα πιάσιμο, ένα χάδι, κάτι αληθινό έστω και την τελική στιγμή... Αυτό ήταν το πάτημα...δεν είχε μάθει σε έντονα συναισθήματα, δεν ήθελε πολλά και έτσι απλά έφυγε μετά από μήνες άσχετα από τα μεγάλα λόγια που ο ίδιος έλεγε. Ένα ΨΕΜΑ, προδοσία της καρδιάς....πολλά τα έβλεπα...έκανα υπομονή γιατί ήμουνα πάντα αυστηρός με τους άλλους...την πάτησα. Ζούσα την ΣΤΙΓΜΗ και εκείνος ζούσε την ΕΜΠΕΙΡΙΑ!! Πρώτη φορά με σχέση για κείνον σε διακοπές (εμπειρία) για μένα πρώτη με κάποιον που ήθελα (στιγμή), πρώτη φορά να κρατιέσαι χέρι χέρι στο πλήθος για μένα μια ωραία στιγμή για κείνον εμπειρία...Ίσως να είμαι πιο μπροστά ως προσωπικότητα, πιο ψαγμένος κ.ο.κ όμως αυτό δεν αλλάζει οτι Εγώ τα ζούσα και πίστεψα!

Τι κατραπακιά και αυτή...πόσες φορές αναρρωτιέμαι έαν πρεπει να πάψω να είμαι ειλικρινής και ντόμπρος...μπορεί πάντα να ήμουνα επιφυλακτικός στις σχέσεις, ποτέ δεν έλεγα μεγάλα λόγια και ψεύτικα. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΦΕΘΗΚΑ ΤΟΣΟ, ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΑ ΤΟΣΟ!!! Ίσως ο λάθος άνθρωπος? Απλά ευχόμουν πως έστω και την τελευταία στιγμή θα με έπιανε μιά φορά μόνο για μένα! Τα πάντα ήταν για εκείνον...και το τραγικό είναι πως το έβλεπα εξ αρχής απλά είπα να δώσω πρώτη φορά την ευκαιρία σε κάποιον. Λάθος? Φοβάμαι να αφεθώ...